‘Ge behoeft iemand die ge niet kent
niet te vertrouwen,
als ge hem maar niet wantrouwt’.

Dit citaat van een onbekende is mij uit het hart gegrepen. Geef de ander de kans te tonen wie hij is, wat hij wil. Het kan zijn dat je bedrogen uitkomt, maar dat zou ik minder erg vinden als andersom. Dat ik iemand heb gewantrouwd en dat dat ten onrechte was. Met die schaamte en dat schuldgevoel leven zou ik moeilijker vinden. Maar ik ben niet roomser dan de paus en ik heb ook vaak iemand beoordeeld en in een hokje geplaatst bij een eerste blik of uitlating van die persoon. En hoe vaak was dat geen verkeerde inschatting. De schaamte trekt dan door me heen.

Marc-Marie Huybrechts zei in zijn show:’ vergeven is een geschenk dat je aan jezelf geeft.’ Ik denk dan direct dat het vergeven op een ander slaat, maar dat kan ook op jezelf slaan.

Maar dan lees ik ook: ‘Allen vertrouwen is evenzeer fout
als niemand vertrouwen.’

Als ik dit lees voelt dat veel negatiever dan het eerste citaat. Ik houd me dus aan het eerste citaat. En voor allen die kunnen vergeven nog een tulp van mij.