HET VALLEN BLIJFT

Zo begon het vallen: iedereen die iemand kende
die wel iemand kende die aan boord – zo ging

het vallen verder en de oorlog kwam naar huis
in angstig grote, ondraaglijk zware zwarte dozen.

Zo landde het vallen, stukje bij beetje, een trage,
dagen-, weken-, maandenlange regen, tot het

langzaam afnam, stokte. Maar het vreemde was:
daarmee was het nog niet klaar. Waar iets valt

daar ligt het en wie viel staat nooit meer op,
maar dat wil nog niet zeggen dat het vallen stopt.

Het vallen blijft, altijd.

Ingmar Heytze

Nicht Joke maakte me attent op twee gedichten van Ingmar Heytze naar aanleiding van de ramp met de MH17. Als je zijn naam intikt op google kom je op zijn site en kun je ook het andere gedicht lezen. Ik weet van onze vrienden dat het vallen inderdaad niet stopt. Prachtig heeft hij dit verwoord zonder sentimenteel te worden of afstandelijk.