Stel je voor: Noord-Holland ( dat toen natuurlijk nog niet zo heette) zo rond het jaar 810. Het is al laat in de avond en je bent op pad en staat op het duin, uitkijkend over de zee. En daar komt, uit het niets, een boot aan van een soort die je nog nooit hebt gezien. Later zal zo’n boot een ‘ drakenboot’ genoemd worden. En omdat je hebt geleerd voorzichtig te zijn met met onbekende mensen, ren je naar je dorp in het veen en waarschuwt de mensen. Zij verstoppen zich in de bossen en wachten af wat er gaat gebeuren.

Stel je voor: je vaart rond het jaar 810 in je open boot langs een onbekende kust, ver van huis. Je bent op pad gegaan met de andere Vikingen op zoek naar buit, naar land, naar veroveringen. Twee eeuwen later wordt in de Egissaga, een van de oudste sagen uit Noord-West-Europa beschreven wat de bemanning van het drakenschap zag.

‘ Eens op een nacht, toen het stil weer was, voeren ze de grote rivier op, waar het moeilijk was te landen en het water voor de oevers over een grote afstand ondiep was. Op het land waren vlakten en dichtbij waren bossen. De velden waren nat, omdat het veel geregend had. Daar gingen ze aan land en lieten een derde van de bemanning achter om het schip te bewaken… Ze kwamen weldra bij een dorp, waar veel boeren woonden. Het volk vluchtte het dorp uit, het land in. Maar de Vikingen achtervolgden hen. Daarop kwamen ze bij een ander dorp en een derde…’

Uit de tekst van deze saga ( ik tik maar een heel klein stukje over) blijkt dat de nederzettingen toen en daar direct langs de rivier lagen en dat de veenontginning in Noord-Holland veel eerder is begonnen dan tot voor kort werd gedacht. En dat zij er grootschalig ontgonnen landbouw aantroffen. Weilanden, sloten, bruggen, nederzettingen. Jammer dat ze in die tijd nog geen film hadden want wat een mooi gezicht zal dat geweest zijn, zo een onbekende streek binnen te zeilen, voor anker te gaan en met een deel van de bemanning op onderzoek uit te gaan. Maar wat een angst ook voor de bewoners van de streek. Want zij zullen ondervinden dat de Vikingbendes niet op gezelschapsbezoek kwamen.

Dit inkijkje in de historie van mijn geboortestreek las ik in het boek ‘Noord-Holland’, woordkunst in waterlicht.

Ik las op internet nog iets interessants: het woord Viking duidt mogelijk op een jongere zoon die het ruime sop moest kiezen om als handelaar of zeerover te gaan varen, want de erfenis ging naar de oudste broer. Noorman duidt iedereen aan uit Denemarken, Zweden en Noorwegen.