De laatste dagen genoten van het buitenzijn. Gisteren op de fiets naar Noordwijk door de duinen. Maar voor die tijd toch even een foto gemaakt van ons huisje te midden van de bloeiende tulpen. Wat een voorrecht dit van zo nabij mee te maken. Ik dacht: ik ben in gezegende omstandigheden. Aan ons nieuwe huis wordt hard gewerkt, wij zitten hier op een andere prachtige plek en dan is het weer ons ook nog heel gunstig gezind.

Het fietsen door de duinen doe ik rustig want er is zo veel te zien. Ik stap dus geregeld af om van dichtbij te kijken hoe de esdoorn bloeit en me te verbazen dat er esdoorns zijn met nieuw groen blad en andere met nieuw bruin blad dat later groen wordt. Van dichtbij de knoppen bekijken die in allerlei stadia van opengaan waren. Ik blijf het iedere keer weer een wonder vinden wat er uit zijn kleine knop tevoorschijn kan komen. En af en toe sla ik een zijweggetje in waar de populieren nu ook in blad komen en daar zijn ook sommige soorten die beginnen met een bruin blad en dat wordt later groen. Een soort omgekeerde herfst.

Als ik aan duinen denk, dan denk ik niet direct aan esdoorn en populier maar aan duindoorn. Deze stoere, levende prikkeldraadversperringen hebben van overstuivend zand geen last, ze groeien er gewoon bovenuit. Het zijn ook moderne planten, ze ‘ latten’. De vrouwelijke plant ( waar de bessen aan komen) en de mannelijke huizen apart en zij gebruiken de wind voor de bevruchting. Je moet eens naar de verse blaadjes kijken die een grijsgroene kleur hebben. Als je een loep bij je hebt kun je zien dat die kleur veroorzaakt wordt door schubvormige’ haartjes’ die de struik beschermen tegen uitdrogen. Wonderlijk knap zit de schepping toch in elkaar. En daar mag je dus gewoon doorheen fietsen en foto’s van maken. En dat doe ik dan ook.
Gelukkig, het is gelukt. gisteravond had ik alles klaar maar kon niet op internet komen. Maar nu op paasmorgen is de verbinding herrezen, om het eens oneerbiedig te zeggen. ik wens ieder dit dit leest gezellige paasdagen met zon en heerlijke momenten van ontspanning. wij gaan vanavond hier bij de buren eten en ouderwets een potje kaarten. En wie weet  vanmiddag even op de fiets naar het strand. Dat heb ik gisteren ook gedaan en ik heb zo lopen genieten dat ik weer liep te fluiten. En foto’s maken, en maar kijken en de zeelucht opsnuiven. Het is dus zoals de titel zegt: ik ben in gezegende omstandigheden.