En weer is er een weekend voorbij met van alles. Open Podium bij boekhandel Blokker bijvoorbeeld. Het was weer leuk zo op te treden met andere dichters en te horen hoe verschillend wij zijn en toch allen hetzelfde gemeen hebben: wij houden van poёzie. En verder met opruimen, uitzoeken, op bezoek gaan of  juist de hele dag op bed liggen omdat je je niet goed voelt. Gelukkig gaat het vandaag weer beter. En dan komt straks Haarlemmers voor Haarlemmers om M. haar oude bed op te halen, en dan komt het beeld naar voren van toen ze het bed kreeg. Ze sliep nog in het ledikantje maar daar groeide ze uit en dat was weer bestend voor A. die weer uit haar ledikantje begon te groeien. Maar M. wilde niet in dat grote bed. Dus weken hebben twee bedden naast elkaar gestaan totdat ze de overstap maakte. Ja, onze M. houdt niet zo van veranderingen, in tegenstelling tot A. Wat goed is/voelt hoeft niet veranderd te worden. Ik denk ook aan een avond dat Ton en A. opeens de zithoek anders neerzetten. M. kwam thuis, overzag het geheel en zei vertwijfeld:’ maar waar moet ik nu tv kijken?’ Nou, gewoon, aan de andere kant. Maar nee, zij bleef op de oude plek kijken, heel ongemakkelijk hangend in een scheve houding. Nu weet ik niet meer wie toegaf: wij met weer de oude opstelling of M. op een ander plekje.

En nu gaan onze A. en R. ook naar een andere plek en vol enthousiasme buigen zij zich ook over nieuwe keukens, vloeren, badkamers enz. En weet je wat zo leuk is? Ze gaan vlak naast M. wonen. Daar gaat je hart toch van opgloeien als moeder?