Vanmorgen schreef ik samen me twee vriendinnen over het thema ‘ herfst’. Een onderdeel was het gedicht:’een herfstdag’ van Paul van Ostaijen. Daar kozen wij twee woorden uit waarmee we zelf aan de slag gingen. Ik koos ‘zilver-bepereld’ en ‘regenrag’.
Door de wat ouderwetse woordkeus van het gedicht kwam ik tot het volgende:

een zijden regenrag dat zilver-bepereld is
hangt roerloos voor mijn vensterraam
weerspiegelend mijn herfstgevoel

stil zit ik in mijn oude stoel
teruggetrokken in het duister
kijkend naar het laatste licht
van deze herfstdag

voel mij als het regenrag
dauw in mijn ogen
kou in mijn hart

als een gevallen herfstblad
weggeworpen, van mijn kleur ontdaan
roerloos zittend voor mijn vensterraam

m’