Vanmorgen wandelde ik weer in het Sorghbos, een restje strandwal met loof- en naaldbomen, vlak bij ons om de hoek. Natuurlijk weer uitbottende bomen en struiken gefotografeerd maar ook bloemen op de bosbodem. Toen ik een boshyacint van dichtbij bekeek zag ik een lieveheersbeestje, maar deze was anders dan de mij bekende. Deze had witte stippen en heel veel. Thuis opgezocht en volgens mij is het een meeldauwlieveheersbeestje dat in 1758 van Linnaeus de Latijnse naam Halyzia sedecimguttata kreeg. Deze soort eet geen bladluizen maar een plantenschimmel genaamd meeldauw. De soort leeft voornamelijk in bossen met loofbomen en die waren hier volop.
Zonder fototoestel was ik er langs gelopen en had ik deze ontdekking niet gedaan. Klik op de foto om hem vergroot te zien.