Ooit zei een vriendin: ‘we hebben allemaal even veel tijd, maar ieder vult die anders in’, of iets in die strekking. Dat heeft me toen zo goed gedaan. Lichamelijk kon ik toen niet zoveel en was daardoor creatief bezigen en ontdekte de mogelijkheden van de computer.

Werkende vriendinnen zeiden toen: ‘ik wou dat ik daar tijd voor had’. Dat deed me pijn want het was geen vrije keuze van me maar een poging op een andere manier mijn talent te gebruiken en zinvol bezig te zijn. De woorden van de vriendin sterkten me: als zij dat echt zouden willen zouden ze het ook kunnen doen.

Later heb ik die woorden als een soort zelfverdediging vaak gebruikt.
Als iets echt belangrijk voor je is moet je er de tijd voor nemen en keuzes maken wat wel en niet te doen. En dat betekent ook kritisch naar jezelf kijken en eerlijk naar jezelf zijn.
Ik snap vaak niet dat mensen die niet vastzitten aan kleine kinderen, werk en andere vaste verplichtingen zeggen: ‘daar heb ik jammer genoeg geen tijd voor’. Als je dat jammer vindt, doe er dan iets aan.
Maar mogelijk willen ze gewoon niet veranderen en gebruiken ze de tijd als excuus.