levensportret

kleuren vormen haar
tot vlinder
fluoriserende levenskracht
binnen vaste lijnen

hartzeer schuurt
glinsterplekken dof

dartele vleugels
verstarren
tot
masker

marisca

Dit gedicht schreef ik lang geleden. Of het was naar aanleiding van wat ik gelezen had over een vrouw die aanvankelijk zo sprankelend in het leven stond en door het leven verbleekte en verstarde tot iemand die in iets meer leek op de vroegere kleurrijke persoonlijkheid, of door een film die ik had gezien, dat weet ik niet meer. Maar wel dat het enorme indruk op me maakte. Anders had ik dit gedicht niet gemaakt. En de tekening maakte ik later maar past er goed bij.