Het is al weer vijf jaar geleden dat Arnold, de zo geliefde man van nichtje Mirjam overleed. Hoewel ze hem altijd mist is zo’n dag als vandaag extra zwaar. Ik denk dat zij zich, en met haar velen die een partner of kind hebben verloren, kan herkennen in het gedicht van Annie M.G.Schmidt. Ik weet dat je niet zo van de gedichten bent Mirjam, maar dit gedicht zal zeer herkenbaar zijn.

zonder jou

De wereld is wonderlijk leeg zonder jou
Er staat maar zo weinig meer in
De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw
Waarom? Wat heeft het voor zin?
De merel zit zachtjes te zingen in ‘t groen
Voor mij hoeft ie heus zijn best niet te doen
De wereld kan vol van geluk zijn, maar nou:
leeg, zonder jou.

Annie M.G.Schmidt