Gisteren was een dag van tegenstellingen. In de ochtend en tussen de middag gezellig samen uit geweest met vriendin Jeannette nog voor haar verjaardag. Lunchen in de zon, bijpraten, lekker eten, lachen.
Maar in de avond was het heel anders. Toen namen Ton en ik voorgoed afscheid van mijn vriendin Judith. Zo zie ik haar nog in het dorp, en opeens is ze er niet meer. Nooit meer samen onze verjaardag vieren in oktober met een lunch en eindeloos bijpraten en lachen. Voor mij nog niet te begrijpen, maar voor haar familie helemaal niet. Wat zal zij door velen vreselijk gemist worden. Lieve, gekke, vrolijke, mooie Judith.