Afgelopen dinsdagmiddag is Ton heerlijk gaan bridgen. Maar dat heerlijke gevoel duurde niet lang want rond elf uur werd hij weer opgenomen in het ziekenhuis. Om moedeloos van te worden. Hopelijk mag hij volgende week naar huis en dan thuis zes weken antibioticum via het infuus. En dan maar hopen dat die tijd genoeg is om die nare bacterie te bestrijden.

Even een kleine gedicht van Lévi Weemoedt ter opvrolijking:

Desperate Housewife

Mijn huis is
zó vervuild
dat ik eerst
m’n voeten veeg
vóór ik naar buiten ga

Kijk, zoiets maakt me blij. Voel ik me direct een propere huisvrouw zonder dat ik iets heb gedaan.