Als ik geen wekker zou hebben zou ik bijna iedere ochtend een gat in de dag slapen. En omdat ik ’s middags ook al rust blijft er dan weinig dagtijd over. Mijn wekker geeft me dus meer leef-tijd. Ik zet hem braaf voor het slapen gaan en vertrouw hem volledig.
Vroeger had je de porder die in de vroegte van de ochtend zijn lijst klanten langs ging, op het raam klopte, net zo lang tot er een teken van wakker-zijn werd gegeven.
Gelukkig word ik niet wakker getikt maar klinkt er een klaaglijk ‘miauw’.
Een van de leuke dingen van een oude telefoon is dat hij nu als wekker kan fungeren. Voor de rest is hij te ouderwets geworden, net als de porder van vroeger.