Ik ben weer terug van een midweek aan het strand van Wijk aan Zee. Vroeger kon ik me niet indenken dat mensen, direct onder de rook van de Hoogovens, gingen kamperen of naar het strand gingen. Nu heb ik het zelf gedaan en het leverde mooie foto’s op, ook omdat ik ervan houd fabrieken te fotograferen.

De week begon wat weer betreft prima, maar dat sloeg al snel om en we zijn een paar keer echt tot op de huid nat geregend. Weervoorspellingen blijken nog steeds niet geheel betrouwbaar. Net als mensen. De ochtend van vertrek liep ik naar mijn fiets om mijn rugtas in mijn fietstassen te doen. Ik stond voor mijn fiets en zei tegen A.:’ ik zie iets vreemds aan mijn fiets’. En toen realiseerde ik me dat iemand mijn zo geliefde fietstassen had gestolen. Ik kon het niet geloven.

Maar toen moest ik nog wel naar huis fietsen met zo’n zware rugzak in de inmiddels hard vallende regen. Maar gelukkig had A. een losse snelbinder en kon de tas toch achterop. Maar wat een afknapper na zo’n heerlijke week. Tot aan de pont reden we in de gietregen maar daarna werd het droog en toen we in Bloemendaal aan de warme chocomel met taart gingen klaarde ook mijn aangeslagen humeur op en kon ik weer lachen. Zo kwam ik toch redelijk goed gemutst weer thuis. Nu nagenieten met de foto’s en de fijne herinneringen.