Het voelt niet zo maar is wel zo: ik ben nu 70 jaar. Vlak na mijn geboorte zag ik er zo uit en hoe ik er nu uitzie, kun je op het verslag van 2 oktober zien.

Ik voel me vele jaren jonger, afgelopen week even buiten beschouwing gelaten, dan mijn echte leeftijd en dat is maar gelukkig ook. Nu ben ik nog volop met nieuwe dingen bezig, wil nog steeds van alles leren en lezen. Zo kreeg ik van Ton een mooi herfstboeket waar grote chrysanten in zitten. Nu ben ik niet zo van die soort, maar deze zijn echt mooi. En zonder dat hij het wist heeft hij een symbolisch cadeau gegeven, althans, als we in Japan hadden gewoond. Maar ik neem graag over wat goed voor me is, dat ook deze symboliek.

De chrysant is al minstens 1000 jaar het symbool voor de Japanse troon. De bloemblaadjes van de chrysant lijken op de stralen van de zon. Daarom wordt de plant beschouwd als symbool van een lang leven of zelfs van onsterfelijkheid.

Nu moet ik niet aan dat laatste denken, maar nog wat langer leven, dat trekt me wel.