In de nalatenschap van mijn broer zat ook de dichtbundel “ Het houdt op met zachtjes regenen” van C.Buddingh’.

Heerlijke lezen in bed en dan maar aanstrepen wat me opvalt. De ‘Ode aan de merel’ zou ik hier wel helemaal willen laten lezen, maar dat gaat me te ver. Belangstellenden kunnen het op internet vinden. Het is de moeite waard. Maar ik laat de laatste strofe lezen:

De mens is, helaas, niet romantisch: ook al zong jij nog tien keer
zo fraai als je doet, als je vier of vijfmaal zoveel
vlees aan je lijf had, was je waarschijnlijk
al lang uitgestorven, of werd je bij miljoenen
vetgemest op een merelfarm:
zo zie je maar weer: een zanger kan ’t best
vel over been zijn- misschien
dat er dan ook voor hem hier en daar
een paar kruimeltjes overschieten.

Er moeten een paar regels inspringen maar dat pakt het programma niet. Dat geeft het nog meer lading.