Deze veer doet me denken aan jong leven, nog wat pluizig maar al wel met een sterke kern. Het moet de juiste vorm nog vinden. Maar misschien blijft het wel hierbij, komt het niet verder dan dit stadium.
Betekent dat dan een onvolledig leven? Nee, voor dit jong is zijn leven ook volledig. Kan er vreugde zijn in beperking? Ik denk het zeker wel, denkend aan documentaires die ik heb gezien over kinderen met een beperking, of meerdere beperkingen, maar zij leven hun leven volop. Bewondering heb ik voor hun positieve levenshouding en die van de ouders en hoe zij omgaan met een leven dat zo anders is dan verwacht. Ik denk ook aan de kinderen van Spieren voor spieren en hun levensvreugde. Pas als je het accepteert kun je weer vreugde halen uit de kleine dingen, hoewel, racen op het circuit in een rode Ferrari, noem dat maar klein. Dat was een enorme gebeurtenis.
Gisteravond met ontroering en bewondering gekeken naar de film/documentaire “Life, animated” op NPO 2. Echt de moeite waard om te bekijken. Wat kan liefde voor je kind toch veel bereiken, al zeggen de deskundigen anders.
mooi stukje, ik word nieuwsgierig naar de docu