Een meisje.

Ze wacht.
Nee, denkt ze, ik wacht niet,
ik dans.

Ze danst,
ze danst met lange, ranke passen,
langzaam en aandachtig,
ze houdt haar ogen dicht,

ze danst door deuren en door ramen
en door lange lankmoedige dagen-
hout, glas en uren vallen in splinters rond haar neer-

en telkens als ze niet meer kan
en bijna, bijna valt,
denk ze: Ik?
ik val niet, ik dans.

Toon Tellegen
Uit: Kruis en munt

Dit vind ik zo’n ontroerend mooi gedicht. Dit staat voor zo vele meisjes en vrouwen die iedere keer weer de kracht vinden om niet te vallen, om door te gaan, hun droom achterna.