Gisteravond, terwijl Ton zich zat te ergeren bij de voetbal, zat ik heerlijk op mijn kamer achter de pc. daar heb ik een aparte bril voor. Toen ik afsloot en mijn gewone bril wilde pakken, zag ik die niet. Dan zal hij wel in de kamer liggen. Ook niet. Overal gekeken. Niet een, twee, maar wel drie keer. Ton daarna en nergens konden wij mijn bril vinden. Dat kan toch niet, maar het kon wel. Vanmorgen kwam nichtje M. op bezoek. Ha, dacht ik, jonge ogen. Ook zij ging het huis door maar niets te vinden. Vlak voor we weggingen liepen we nog een keer mijn kamer in, zij wees zo van’ daar was hij ook niet’ en toen zag ik hem liggen tussen allerlei draden. Gelukkig. En nu nog onze winterdekbedden, die hebben we nog steeds niet gevonden.

Ik weet dat er vroeger bij ons thuis ook dingen verdwenen die we nooit meer terug vonden. Kan niet, denk je. Kan wel, dat bleek.

Verder een heerlijke wandeling gemaakt en eindelijk de bon voor pannenkoeken verzilverd. En nu zo dadelijk Boer zoekt vrouw. Ik weet niet of het aan mij ligt, maar mijn belangstelling is tanende. Misschien ga ik wel afhaken. Genoeg andere leuke dingen te doen. Maar ik geef het vanavond nog een kans.