Ik had nog altijd een uitje tegoed van vriendin A. voor mijn verjaardag en dat hebben we gisteren gedaan. Ik koos voor het fotomuseum, gelegen naast het prachtige Gemeente museum in Den Haag. Met de trein naar het centraal en daar al direct allebei aangetrokken door een wolk van lichtjes. Even een blik naar elkaar, ja doen we, toestel uit de rugzak en ieder op eigen wijze het licht pakken.

Even voor elven waren we bij het museum, en dan is er eerst koffie/ chocomelk met punt. Bleek het museum pas om 12 uur open te gaan. Heerlijk die museumjaarkaart, want dan ga je voor een uurtje naar het naastgelegen Gemeente Museum. En we boften want op de glastentoonstelling konden we foto’s maken voor onze opdracht: licht en schaduw en de opdracht: pasteltinten. Maar er was meer te zien, zoals de beschilderde muren in de gangen door Sol Le Witt. Aangezien we op de cursus bezig zijn met lijnen, kwam dat ook weer van pas.

In het fotomuseum hingen in het restaurant foto’s van Susan Barrett. Zij heeft jarenlang mensen gefotografeerd op de rug vanwege de tekst op hun t-shirt. Deze trof mij het meest. Niet vanwege het doden van je baas, maar vanwege de strekking: het leven is geen repetitie. Het is nu en je kunt het niet overdoen. Dus doe wat belangrijk voor je is.

Toen volgde een heerlijke lunch en was het tijd om via een verleidelijke papierwinkel weer naar huis te gaan. Maar onderweg weer even stoppen voor een restje herfst, gevangen in ijzeren werkplaten. Heerlijke dag.

Klik op de foto’s om ze te vergroten.