Wij vragen de zegen voor al die mensen die moeten vluchten voor oorlogsgeweld, voor wie alle bestaanszekerheid verdwenen is: dat zij mensen ontmoeten bij wie zij zich welkom voelen.’

Toen ik dit vanmorgen in de kerk hoorde moest ik direct denken aan een uitzending die ik gisteren via ‘ uitzending gemist’ heb bekeken: birthday. Het was de laatste van een serie en was opgenomen in Brussel. Fotografe en interviewster Lieve Blanquaert loopt mee met een vroedvrouw en artsen en medewerkers van een Brussels ziekenhuis bij de consulten van buitenlandse vrouwen die in de meest uitzichtloze situaties zwanger zijn of net een kind hebben gekregen. Zij is daarvoor in acht andere landen geweest om over dit thema’ birthday’ reportages te maken en als zij hier de ellende van deze vrouwen in Brussel heeft gezien zegt ze (ongeveer): ‘ ik heb veel ellende gezien in het buitenland, maar dan is het toch verder van je bed en ga je weer naar huis. Maar dit is thuis en dat maakt het voor mij nog indringender.’

Ik ga de rest van de serie ook bekijken zoals ik ook met haar serie ‘ Weddingday’ heb gedaan. Zeer de moeite waard, daar wil ik wel mijn tijd aan geven, tijd die steeds kostbaarder wordt nu ik ouder word.