De wekker op vroeg gezet want vandaag zou ik mijn vrije reis gaan gebruiken naar Zwolle. In museum de Fundatie was een mooi aanbod dat ik op mijn gemak wilde gaan bekijken. Maar mijn lijf wilde niet en het regende, dus weer terug in bed. Het wordt een dag van rustig aan, en de stapel strijk wordt dan ook in stukjes weg gewerkt. Tussendoor wat computeren of lezen en vanmiddag weer lang rusten. En dat na een rustige week, dat valt dan weer tegen. Maar thuis kan ik ook genieten, gelukkig maar. En wat me dan ook altijd goed doet is de glimlach van deze ondeugende engel. Hij staat op mijn kamer en kijkt altijd naar me als ik aan mijn werkblad zit. Goede kamergenoot, inderdaad. Maar het ‘ kopje koffie?’ van Ton, ja dat is ook onmisbaar. Dus nu maar eerst een kopje koffie.