Over deze pop op een schilderij van Jopie Huisman moesten wij vijf minuten schrijven.

Hoe is deze pop hier gekomen? Van wie is ze geweest? Hoe lang geleden is ze gegeven aan een meisje en was ze daar blij mee? Al deze vragen worden niet beantwoord in dit schilderij. Hier slechts restanten van andere levens. Wie heeft de kleding gedragen, hoe is die bij Jopie Huisman gekomen? Hij was voddenboer. Haalde hij het op of werd het gebracht? Ik denk het eerste want in die tijd kwam iedereen nog aan de deur en weggooien deed je pas als het nergens anders meer voor te gebruiken was.

Maar de pop. Wanneer doe je een pop weg? In een moment van woede om iets en dat je dan een slachtoffer nodig hebt om af te reageren? Of als je jezelf te groot voor poppen vindt geworden en niet bewaarderig bent, het zou kunnen. Maar misschien is het een levenslang gekoesterde pop geweest en is zij gevonden in de inboedel van een oude vrouw nadat zij gestorven was. Bij mij zal dan geen pop uit mijn jeugd gevonden worden. Helemaal niets, op foto’s en mijn poëziealbum na. Best jammer nu ik er zo over nadenk. Maar ja, weer minder op te ruimen voor de kinderen later. Genoeg spullen van na mijn jeugd hebben de verhuisballotage doorstaan. Dus evengoed werk aan de winkel voor ze. Maar dat laat hopelijk nog een tijdje op zich wachten.