Na het zonnige geel van Rothko gisteren het zwart vandaag vanwege het overlijden van onze Mink precies een jaar geleden. Ik weet dat na de dood van een geliefd iemand het ‘ nooit meer’ steeds weer in je hoofd en je hart bonkt. Nooit meer dat lieve gezicht, zijn verlegen lachje, zijn speciale humor. We herdenken hem samen vanavond hier, zijn ouders willen nu alleen zijn. Een jaar voorbij maar het went nog steeds niet.