Van de week hadden wij weer de maandelijkse bijeenkomst van onze dichtgroep en dit keer was het thema: regen. Ieder had weer heel verschillende uitwerkingen van het thema, maar toen ik de gedichten van Jan Vos las, moest ik direct aan de lezers van Fluweelbloem denken. Niet dat hun gezichten geregeld op onweer staan, maar omdat zij dit ‘ light verse’ wel zullen waarderen.
Met zijn toestemming geef ik zijn tweede gedicht weer.

BUIENRADAR

Gekromde fietser of wandelaar,
met gluurgeknepen ogen,
die winkel-, werk- of huiswaarts gaat:
waarom is het dat uw gelaat
al bij een mottig buitje
zo depressief op onweer staat?

Jan Vos