Vanmiddag stond ik bij een kassa toen achter mij  twee meisjes een vrij luid gesprek voerden. De jongeman achter de kassa en luisterden mee: ‘ moet ik ineens met twee woorden spreken. Ja mama, nee mama. Maar als ik moeders zeg wordt ze kwaad. Vindt ze te oud klinken. Mijn moeder zit in haar ontkenningsfase van het ouder worden.’

Toen verlieten zij de winkel en keken de kassameneer en ik elkaar glimlachend aan. Sylvia Witteman zou er ook van gesmuld hebben en er vast een column aan hebben gewijd. En omdat zij er niet was schrijf ik het op. Te leuk om niet te delen.