Op aanraden van onze gastheer rijden we, even voorbij Killarney, naar het grote landgoed Muckross. Als we niet wilden lopen konden we met koetsjes, had hij gezegd. We vinden het vlot en zetten op een kleine parkeerplaats de auto neer. Er staan maar twee andere auto’s. ‘Ook niet druk’, zeg ik tegen Ton. Er staat wel een hele rij koetsjes met geduldige paarden ervoor en wachtende koetsiers. ‘ Of we met de koets willen?’ ‘ Nee, dank u, we lopen wel’. ‘Het is wel 5 mile mevrouw’. Oh, dan nemen we maar de koets en betalen 20 euro p.p. voor heen en terug. De oude chauffeur mompelt van ieder boom de naam, vraagt iedere keer of madam een foto wil maken want dan stopt hij en zo wordt het een leuk ritje.

Dan komen we bij het buiten aan en zien een enorme parkeerplaats vol auto’s die daar gratis staan. Nou ja,die hebben niet in een koetsje gezeten en hebben daar dan ook geen leuke foto van.

klik erop om ze vergroot te zien

Al snel blijkt dat Ton vandaag niet in goede doen is, dus die gaat in het restaurant zitten terwijl ik een beetje rondloop rond het grote huis. We zien dat dus niet van binnen en de tuinen ook niet, maar ik trakteer mezelf op een mooie ketting, we nemen nog wat te drinken en gaan met de koets weer terug. Maar ik maak nog wel een foto van een groot kunstwerk dat gemaakt is uit een van de bomen uit het park. Ik zag er direct het oog van een dier in dat me levensecht aankeek. Als je goed kijkt zie je zo vaak allerlei diervormen in stenen, rotsen en bomen. En hoe vaker je ernaar kijkt, hoe meer je ontdekt.

Het regent weer als we terugrijden en gaan even naar Killarney. Ton gaat in de auto zitten en ik bekijk wat winkeltjes maar zie niets van mijn gading.

Terug naar ons B&B, ons bed, de thee, tv en onze boeken. Regen deert ons niet, wij zitten daar droog.

Ik heb dit keer twee al gelezen boeken meegenomen, weet ik zeker dat ik goede boeken bij me heb al heb ik op de i-pad ook wel wat staan. Maar ik geniet weer van ‘ Russische roman’ van een van mijn favoriete schrijvers: Meir Shalev. Wat is het toch een genot als je beide van lezen houdt, dan maakt het niet uit of het regent, je bent toch in een andere wereld. Al moet ik daar wel eerlijk bij zeggen dat ik dat boek liever in de zon op het balkon zou zitten lezen. Maar ja, lieve broodjes worden niet gebakken, zeiden ze vroeger al.