Er lag even sneeuw dus snel een foto gemaakt vanaf het balkon richting het westen. En toen kwam de avond en riep Ton: ‘kijk eens naar buiten naar die lucht!’ Schitterend was de lucht in het westen en dus weer het balkon op en foto’s gemaakt. Wat is het hier genieten van al die mooie luchten en het uitzicht. Ja, ik mis dan wel de vogels vlak voor mijn raam die van mijn lokzaden eten, maar we krijgen er genoeg voor terug. Trouwens, vanmiddag liep ik een klein stukje, grote stukken gaan helaas op het moment niet, en toen hoorde ik vlakbij een vogel zingen. En omdat ik nooit de zang van de vogels zal leren onderscheiden probeer ik de vogel te ontdekken. En daar, vlak boven mijn hoofd een roodborstje dat uit vol rood keeltje allerlei verschillende riedeltjes liet horen. Dan was het even stil, luisterde, hoorde wat in de verte en ging weer aan het zingen. Wat een genot dat van zo dichtbij te zien en te horen. Dat is een cadeautje dat ik in dank aanvaard. Net als al die wisselende luchten. Kijk maar mee en geef toe dat ik niet overdrijf. Ze zijn in dezelfde richting gemaakt alleen is die van de avond zeer ingezoomd op de bomenrij.