Vanmorgen naar de papierbiennale geweest in Rijswijk, zoals altijd met A. Fototoestel mee, accu vol. de tomtom kregen we niet goed aan, maar we zijn al zo vaak geweest, dat moet ook zonder kunnen. En dat kon. In het museum zei na een paar foto’s mijn toestel” innerlijk geheugen vol”. Hoe kan dat nou? Gisteren mijn kaart leeggemaakt. Kaart er maar even uithalen en er dan weer indoen, dat helpt soms. Maar niet als je kaart nog thuis ligt naast de computer. Dus het museum uit en op zoek naar een nieuwe geheugenkaart. Ben ik er bijna bedenk ik dat mijn tas nog in het kluisje ligt. Weer terug, en zo begonnen we wat later aan onze rondgang, maar met een geheugenkaart waar genoeg op kon. En we hebben weer prachtig werk gezien al was de expositie kleiner dan andere jaren. Maar er was meer dan genoeg om een paar uur te lopen genieten.

Genieten doe ik ook van de taal uit een nieuw boek dat ik aan het lezen ben met een gruwelijke inhoud. Het gaat over een ss’er ( sorry kan dat niet met hoofdletters schrijven) die zijn beleving van de oorlog en zijn opgang in de rangen van de ss beschrijft. Het zet je wel aan het denken. Het volgende citaat heb ik gemarkeerd, zo van: bedenk wat een geluk je hebt gehad geboren te worden op de plek en de tijd waar oorlog geschiedenis was. Het citaat:

‘ Als u geboren bent in een land en in een tijd waarin niemand uw vrouw en kinderen komt vermoorden, en waarin ook niemand u komt vragen andermans vrouw en kinderen te vermoorden, prijs dan de Heer en ga in vrede. Maar vergeet dit nooit: u hebt misschien meer geluk gehad dan ik, maar dat maakt u nog niet tot een beter mens. Zodra u zo hoogmoedig bent om dat te denken, wordt het gevaarlijk…’

Het boek heet’ De welwillenden’ en is geschreven door Jonathan Littell en het telt 978 bladzijden. Of ik het uit kan lezen weet ik niet, maar dat ligt dan niet aan de wijze van schrijven van de auteur maar meer of ik deze verschrikkingen aan kan/wil.

Maar nu eerst een nieuw weekend voor de boeg. Ik hoop voor wie dit leest dat het een prettig weekend is.