Ik ben dol op spreuken en heb dan ook veel boekjes en schriftjes met spreuken uit alle tijden. Een heerlijk boekje is “things not to do’, uitgegeven door Lsltn (loslaten). een van mijn favoriete is:
Als ik mezelf voorbij loop,
lach ik altijd even vriendelijk.
Een andere goede is:
Van wie moet dat dan?
Dat is er een die ik weer eens van stal ga halen. Mogelijk wordt de agenda dan minder propvol. Maar ja, in de herfst beginnen de leuke cursussen weer, het theater bezoeken omdat ik zoveel voorstellingen heb geboekt, vriendinnen die jarig zijn en een special dag krijgen, ik vind gewoon teveel leuk. Maar een andere vriendin zegt altijd: ’teveel leuk is niet leuk.’ Ik heb gewoon de handicap dat ik een weegschaal ben en moeite heb met kiezen en de juiste balans te vinden. Kan ik dus niets aan doen, zit in mijn gesternte. Je merkt, ik ben ook goed in het verzinnen van smoezen als ik iets moet doen waar ik eigenlijk geen zin in heb. Niets menselijks is mij vreemd, dat blijkt maar weer.
Niet alleen tweelingen hebben dat, hoor. Als stier komt me dit erg bekend voor.