DE GESTORVENE

Zeven maal om de aarde gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zevenmaal om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.

Zeven maal om de aarde gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan,
schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over de zeeën te gaan -
zeven maal, om met zijn tweeën te staan.

Ida Gerhardt

Vandaag komen ze voorgoed naar huis. Nooit zullen ze meer met elkaar samen staan. De vlaggen hangen buiten halfstok, uit eerbied voor de slachtoffers. Die eerbied hebben ze verdiend, ook onze gedachten en/of gebeden. Maar dat alles helpt hen niet, zij zullen het niet meer weten. Maar het is het enige dat wij kunnen doen. Je steekt een kaars op, noemt hun namen en denkt aan ze. Dat voelt zo schraal, en nu staan wij nog maar aan de zijkant. Wat als je middenin deze draaikolk van verdriet zit, het is niet te bevatten wat een verdriet dat is.