Dat waren weer drie uithuizige dagen. Eergisteren naar Amsterdam om foto’s te maken voor de fotocursus. Heerlijk als je dat met een medefotograaf doet en je allebei lekker je gang gaat maar na afloop je ervaringen kunt delen.

Gisteren weer verder in de kastenjacht gekomen en daarna was het feest: A. en R. hebben samen hun eerste huis gekocht en dat wilden we natuurlijk graag van binnen zien. Heerlijk om je kinderen zo blij te zien. A. hing direct de vlag op, want feestjes, die moet je vieren.

Feestelijk voelde ik me enkele dagen geleden allerminst toen ik mijn i-pad van de bank stootte en ik een geheel verkeerd geluid hoorde. Beeldscherm versplinterd.  Ik dacht dat ik een hele nieuwe zou moeten kopen maar Ton had een goed idee:’ google – gebroken beeldscherm i-pad’. En jawel, hij was te maken en in Den Haag vond ik een firma waar ik vanmorgen terecht kon. Ik dacht dat hij binnen een uur klaar zou zijn maar nee, twee uur zou het duren. Gelukkig was het Haags Gemeentemuseum om de hoek en voor dat het geopend was, ja, we waren vroeg, hebben we eerst kranten gelezen in het restaurant ernaast. Daarna door naar Heemstede waar Ton allerlei bezigheden had en ik maar één: de dichtkring. Dat was, zoals altijd, weer een bijzondere middag met een verscheidenheid aan gedichten rond eenzelfde thema:’in deze kamer ben ik eindelijk thuis’.

En nu zit ik in mijn werkkamertje in ons buitenhuisje en daar voel ik me ook duidelijk thuis. Komende dagen ga ik alleen op de fiets hier in de buurt wat rondrijden of naar het strand. Even thuis blijven, ik kijk ernaar uit.