Inderdaad, gisteren hebben we weer een ei gelegd en ik kan je zeggen: dat is zwaar werk. Ik vraag me opeens af: komt het ei er bij het leggen uit met zijn dikke kant naar voren of met de spitsere kant? Weet Ibo vast wel.
Welk ei wij hebben gelegd? Een sanitair- en tegelei. Alles uitgezocht en besteld voor de badkamer en het toilet. Wat een geluk dat wij snelle beslissers zijn anders waren we echt in tijdnood gekomen. Dat gevoel bekruipt me steeds meer de laatste dagen. Dus geen tijd om te lezen of schaatsen te kijken, maar in bed een dichtbundel inkijken en er wat ‘ doorheen grazen’, dat lukt wel. Zo kwam ik in de bundel ‘Machines! maai ons niet, maar de rogge’ van H.H. ter Balkt dit korte gedicht tegen dat op een heel eigen manier de levensloop beschrijft:

HET MOS 2

Wie klein is die ziet het mos
en als je oud bent en krom
dan zul je weer mos zien, jou
zal het zien, vriendelijk wuivend:
groen groen weerzien zal dat zijn.

Zo, mijn koffiepauze zit erop, weer aan het werk.