Vandaag is onze jongste 47 jaar geworden. En in die 47 jaar heeft ze al heel wat meegemaakt. Van jong keepertje bij het hockey in de buurtclub tot keepster van Jong Oranje en daarmee wereldkampioen.
Maar ze was in die tijd ook al begonnen met schrijven voor het hockeyblad en maakte de jeugdpagina tot de favoriete pagina van het blad. Intussen studeerde ze ook nog af als historicus. Hockey werd voetbal en later weer hockey, maar het schrijven bleef. Ze kreeg haar eigen tekstbureau Woordwijf. En toen begon het kinderboekenschrijven en dat is niet meer gestopt. Nu is er landelijk veel aandacht in de krant, op de radio en gisteren zelfs op de tv voor haar laatste boek Wout en Maud dat ze schreef in samenwerking met een speler en speelster van FC Twente. Deed ze vroeger in alles haar zus na, dat is nu allang niet meer aan de orde. Onze oudste is op haar eigen manier, ook schrijven maar wetenschappelijk, heel druk en heeft ook een indrukwekkend aantal publicaties achter de rug. Kortom, hier zit dus een heel trotse moeder die vooral trots is op wat een prachtige mensen die twee zijn geworden. Goed om bij stil te staan op de dag dat de jongste 47 jaar geleden werd geboren.