Nee, ik vier vandaag niet dat ik 53 ben geworden, dat was lang geleden, maar dat we vandaag 53 jaar geleden zijn getrouwd. Wat een voorrecht nog steeds samen te zijn. Na al die jaren ben je zo met elkaar vergroeid, dat beschreef Bert Voeten in 1958 in onderstaand gedicht.

Huwelijk

Jij overnacht in mijn longen,
ik overnacht onder je huid.
Jij draagt me door heel je lichaam
in je aders en slagaders;
ik adem je in en uit,
ik speel met je in mijn borstkas,
ik koester je op mijn tong.
Jij loopt mij rond te zingen
met de julikleur van je wangen;
en ik, wanneer de dagen
te veel geluk laten zien,
ik houd je soms gevangen
met mijn lippen vast op elkaar.

Bert Voeten
uit: Menselijkerwijs