Afgelopen donderdag ging het weer mis met Ton en werd hij naar het ziekenhuis gebracht: corona, longontsteking en een bacterie. Vrijdagochtend werd ik gebeld dat ik met de kinderen moest komen want het ging slecht. Toen ik aankwam dacht ik: dit duurt niet lang meer. Maar het is Ton en na een paar uur opende hij zijn ogen en zei dat hij zich beter voelde. Wel moest hij constant zuurstof hebben maar hij praatte weer een beetje. Gisteren kon hij zonder zuurstof en vanmiddag is hij van de ic naar een gewone verpleegafdeling gebracht.
Wat een schrik was dat weer . Vandaag voel ik me brak. Wel op bezoek geweest maar verder geslapen en wat tv gekeken.
Die man verbaast ons elke keer weer. Maar daar moet hij nu maar mee stoppen vind ik.