Ik las dat afgelopen zaterdag de nationale dag van de paardenbloem was. Helaas heb ik de krant al bij de buurvrouw gebracht dus ik kan niet meer precies nakijken water in het artikel stond. Wel ben ik het met de schrijver eens: het is een ondergewaardeerde plant en bloem. Prachtig vind ik die gele weides vol paardenbloemen, maar ook zo’n dapper bosje dat tussen de straatstenen uitkomt. En ik zag van de week een oma met haar kleindochter precies hetzelfde doen als wat wij als kinderen ruim 60 jaar geleden deden: de pluizen wegblazen en tellen in hoeveel keer je het hoofdje kaal kreeg. Zoveel kinderen kreeg je, zeiden wij toen. En die gele bloem is niet 1 bloem maar bestaat uit vele, vele kleine bloempjes, elk geel blaadje is er een. Probeer die maar eens te tellen. Ik word iedere keer blij als ik een of meerdere paardenbloemen zie en zet ze geregeld dan ook op de foto of teken ze.