Niet gedacht dat ik nog een oorlog zo dichtbij in Europa zou meemaken, maar het is helaas de trieste werkelijkheid. Wat mankeert die mannen toch die tenkoste van zoveel levens, verdriet, ontredddering hun macht willen uitbreiden?
Al die verwoeste huizen, die kinderen die op school leren hoe om te gaan met de oorlog (in zoverre dat kan), de paniek. Geen enkele oorlog kent winnaars, alleen maar verliezers. Jaren geleden trachtte ik in een gedicht de verwoesting en angst van de oorlog weer te geven.

als het stof optrekt

boven de verwoeste stad
hangt de weergalm
van een vergeefse dageraad

aangebrande
as
danst
in
klimmende
stofdamp

splinters glas
weerschitteren
schilfers nachtlicht
op duistere uniformen