Gisteren las ik:

‘Tijd slingert niet rond tot uiteindelijk iemand hem vindt.
Tijd moet je gebruiken als een blok klei
om zo jouw dagen te boetseren
zoals je ze wilt hebben.

Jennifer Louden

Dat zou mooi zijn als dat in het echte leven zou kunnen. Nu heb je een hoop zelf in de hand en met die handen zou je kunnen kleien wat echt belangrijk voor je is op dat moment. Geen makkelijke opgave want wanneer weet je echt wat essentieel voor dit moment is? De enige manier om daarachter te komen is de tijd nemen om rustig naar jezelf te kijken. En neem je de tijd dan komen de antwoorden. Maar er kunnen allerlei stoorzenders zijn tussen wat je zou willen en wat kan. Maar ook daar kun je zelf soms verandering in aanbrengen door je af te sluiten van die stoorzenders, een grens te trekken tot waar je toe bereid bent de buitenwereld tegemoet te komen. Je in jezelf terugtrekken betekent niet dat je alleen maar met jezelf bezig bent, het betekent ook dat je jezelf voorbereid om zo goed mogelijk te functioneren in de buitenwereld.

Elke dag opnieuw dat stuk klei pakken en voelen wat er die dag voor jou nodig is. En lukt het niet, dan is klei zo’n heerlijk materiaal. Je maakt er weer een klomp van en begint opnieuw. Zo kun je elke dag nieuwe kansen voor jezelf creërenen de tijd nemen om bewust te leven. Mits je nu niet als vrouw, meisje of ontwikkelde man in Afghanistan woont. Daar wordt de klei van je weg gehaald en kun je alleen maar hopen dat je nog tijd van leven krijgt, niet van overleven, maar van echt leven. Wat zijn wij toch bevoorrecht dat we hier in Nederland wonen.