Dat lichtgroene blad aan de bomen en struiken, dat geeft de lente iets zachts, alsof je het wilt strelen. Doe ik dan ook wel eens, vooral het randje van nieuw beukenblad, dat is zo aaibaar. Die zachte haartjes aan de rand, daar wil je je wang wel even tegenaan leggen. En die zich uitstrekkende kastanjebladeren waar de zon doorheen schijnt als je omhoog kijkt, dat is wonderlijk mooi. We zijn geneigd naar beneden of op ooghoogte te kijken, maar wat een ander beeld van de omgeving krijgen we als we eens vaker omhoog kijken. Bomen worden kathedralen van groen.