Gisteren was er overdag niets aan de hand, gewoon gezellig. Begin van de avond voelde Ton zich wat minder en tegen middernacht belde ik de dokter. Gevolg: ambulance en weer naar het ziekenhuis met een bloedvergiftiging. Gelukkig was hij niet zo ziek als de vorige keer maar voor mij genoeg reden tot zorg. Rond kwart voor vijf vanochtend ging hij naar het verpleegdeel naar zijn inmiddels bekende eenpersoonskamer. En ik kon naar huis, niet om goed bij te slapen want al vroeg zou de hulp komen. En net als de vorige keren was ik nog gespannen en moe en belde hij in de ochtend zelf op of ik wat spullen mee wilde nemen. Het is toch ongelooflijk, elke keer weer. Nu afwachten welke bacterie het is en dan wordt er een behandelplan gemaakt. Maar hij maakt weer grapjes, leest de krant en gaat vanavond voetbal kijken. Ik zal een stukje meekijken als ik dan weer op bezoek ben. Maar nu even weer bijkomen.