Hoewel ik niet goed kan rekenen, ben ik een uitstekende boekhoudster. Met moeite neem ik afscheid van een boek, de meeste wil ik gewoon houden. Maar als de kasten teveel gaan uitpuilen dan vindt er een soort salomonsoordeel plaats: wie mag blijven en wie eruit?
En dan kan het nog gebeuren dat als een boek al in de tas ‘eruit’ terecht is gekomen, hij toch weer stiekem terug gezet wordt in ‘mag blijven’. Een goed boek is meer dan een bundel gebonden pagina’s tekst, de inhoud kruipt bij je naar binnen en kan daar soms heel lang blijven. Een goed boek kan je veranderen, je gedachten over iets, je gevoelens, je toekomstvisie. Daarom moeten de boekwinkels en de bibliotheken weer open zodra het kan. Mensen moeten zich weer kunnen laven aan andermans woorden, moeten zich erin kunnen onderdormpelen of gewoon even de zinnen verzetten.
Vanochtend prachtige uitzending van ‘De Verwondering’ gezien met Ellen Deckwitz. Zij is een begaafd en inspirerende dichter, denker, columist en weet met haar gedichten niet alleen haar eigen lijden te verwoorden, maar brengt er ook troost, verwondering mee.

Wil je meer van gedichten genieten door ze wat beter te begrijpen, koop dan haar boek ‘Dit gaat niet over grasmaaien’, Hoe lees je poëzie.

Zeer toegankelijk, verhelderend en inspirerend. Je steunt de schrijver en je boekhandel maar wordt er uiteindelijk zelf ook beter van.