Na al die vreselijke beelden over de rellen in het land en in onze eigen omgeving, verlang je naar zachtheid, vrolijkheid. Dat brengt Bas dan als ik op hem pas. Hij slaapt bijna niet meer als ik er ben en wil vooral spelen. Dat doen we dan ook en ik ga met hem buiten wandelen. Hij begint nu al als een mannetje te plassen, niemand heeft hem geleerd zijn poot op te tillen, hij doet het nu uit zichzelf, al is het nog niet erg hoog. Maar zijn pootjes zijn dan ook nog klein.
Hij heeft een sterke wil maar met wat afleiding krijgen we hem toch waar we willen. Hij begint nu ook zijn eigen plekjes te vinden buiten de bench om.

Enige nadeel aan mijn bezoek aan hem is dat ik bang ben dat ik allergisch begin te worden voor hem. In de auto terug niets anders dan niezen, ogen die gaan branden, neus die gaat lopen. Maar ik ga naar de reformwinkel iets daarvoor halen want ik vind het veel te leuk om te doen.