Tussen beide schoenen ligt mijn leven tot nu toe. Een verschil van 72 jaar tussen dat eerste schoentje en de zwarte schoen. Ik weet nog dat de kleine schoen een Jimmy Joy schoen was. Waarom ik dat nog weet en zoveel andere dingen niet meer is mij een raadsel.

Mijn moeder sprak de naam niet op z’n engels uit maar gewoon met een j van jurk. Net zoals de engelse boternaam Blue Band gewoon bleu band werd genoemd.

Ik was benieuwd of er iets te vinden zou zijn over dat schoentje van toen, blijkt het merk nog springlevend te zijn met volwassen modellen.

Het was in de jaren 70 mode om kinderschoentjes in brons of in zilver te laten gieten en dat heeft mijn moeder gedaan en ik later ook met de eerste schoentjes van onze kinderen. En zo is een stukje van mijn geschiedenis nog letterlijk vast te pakken. Dat doe ik ook als ik afstof maar ik stond er pas bij stil toen ik deze foto weer tegenkwam.