Vandaag is het precies 50 jaar geleden dat wij elkaar ons jawoord gaven. En we zijn bevoorrecht dat we dat nu kunnen vieren, al is het anders dan gedacht. Maar anders hoeft niet mindere zijn, het is alleen, inderdaad, anders. Jongste dochter heeft vanochtend het balkon versierd en ons op de foto gezet. Gebak bij de koffie, vanavond thuis uit eten, geen slecht alternatief. Als je dan ook weet dat ons huis vol bloemen staat en we stapels kaarten hebben mogen ontvangen, dan snap je dat het echt als een feestdag voor ons voelt.

Bij die laatste foto voel ik me wel een corona-oudje met zwaaien vanaf het balkon naar de familie. Maar gelukkig hebben we ze zondag ook op ruim twee meter gezien.