Vandaag las ik het citaat: ‘Waar je op kunt vertrouwen is dat er altijd onzekerheid zal zijn’, van Ashleigh Brilliant. Direct daarna dacht ik:

Vanaf het moment van je ontstaan, als je nog maar een paar cellen groot bent, kan het al misgaan. En dat blijft het hele leven zo.
Je kunt zekerheden proberen in te bouwen door een vaste relatie, een vaste baan, vaste familie en vrienden om je heen, maar er hoeft maar iets te gebeuren en de hele zekerheid die je dacht te hebben valt uiteen.
We zitten nu midden in de coronacrisis. Sinds gisteravond is het hele openbare leven op slot. Restaurants met volle agenda’s staan nu leeg. Zo ook theaters, sportaccomodaties. Geplande voorstellingen, wedstrijden, niets meer van over. Hoe worden die mensen betaald? Hoe lang houden werkgevers dat vol? En al die zzp’ers?
Zekerheden zijn voor een groot deel weggevallen en onzekerheid sluipt niet binnen, nee, die neemt gewoon de boel over. Maar ik wil me niet gek laten maken en probeer zo gewoon mogelijk mijn dagelijks leven door te laten gaan. Met zijn beperkingen, maar wie weet wat dat oplevert.