Vanmorgen dorst ik het nog niet te schrijven dat Ton vandaag naar huis mocht. Dat vind ik de goden verzoeken, maar nu hij heerlijk in zijn eigen stoel thuis voor de tv zit, mag ik het wel zeggen.

We zijn blij dat hij, met hulp van de thuiszorg, de komende vijf weken thuis medicatie via het infuus kan ontvangen. Het ziekenhuis is goed, maar thuis is beter.