nestmateriaal

Gisteren voor het eerst weer naar een museum, de Lakenhal in Leiden.
Ik was te vroeg en liep, in de regen met plu, door allerlei straatjes waar je nooit komt als je precies op tijd komt. In een brugwachtershuisje zag ik een nest van een meerkoet met een opgezette meerkoet er bovenop. Op het begeleidende kaartje ernaast stond dat meerkoeten hun nesten maken met van alles wat ze in het water vinden. Ze zijn de eerste vogels die ook mondkapjes in hun nest verwerken. Verder zie ik in dit nest touw, plastic draad, een plastic pijpje, een handschoen en papieren zakdoekjes. Ondanks dat er een groep vrijwilligers wekelijks allerlei troep uit de grachten haalt, blijft er genoeg over om bijvoorbeeld je nest mee te versterken zoals de meerkoeten deden. Maar goed is het natuurlijk niet.

In het museum waren in de trapopgang gedichten geschreven, net als buiten op straat in Leiden. Er stond ook een uitspraak van Johan Cruyff:

‘Als je ergens niet bent, ben je te vroeg of te laat’.

Ik moest er even over denken maar vond hem toen briljant. 


oranje

Oranje kan betekenen: vrolijkheid, overwinning. Maar we hebben van de week gezien dat het ook kan staan voor: teleurstelling, verlies. Wat nu als je tijdens je wandeling leuke oranje verfplekken op een boomstam ziet? Op de foto ziet het er leuk uit maar ik vrees dat de werkelijkheid ook hier verlies gaat betekenen. Ik kon niets afwijkend aan de bomen vinden maar ik ben dan ook geen bomenspecialist. Een zelfde kleur met een andere gevoelswaarde.

een boek is als een tuin

Een boek is als een tuin die men in zijn zak draagt’.

Arabisch spreekwoord.

Wat een leuk beeld. Ik zie een kontzak van een spijkerbroek waar een stuk gras vol madeliefjes uitsteekt.
In een tuin kun je luieren, iets ontdekken, werken, genieten, je verwonderen en dat alles kan een boek je ook brengen. Totaal ontspannen alsof je in een hangmat ligt door een roman. Je verwonderen over wat er groeit en bloeit in je tuin en bij anderen kun je ook uit een boek halen. Boeken lezen over levensvragen, wetenschappelijke ontdekkingen, dat voelt een beetje als werken in een nog te ontginnen tuin maar dan niet met je handen werken maar met je hersenen.
En poëzie is als een vlinder die plots op je hand landt.

Net zoals de tuin je iedere dag iets anders kan bieden, zo kunnen boeken dat ook. Maar het grote nadeel van een tuin is dat hij vastligt op één plek en als je daarvan wilt genieten moet je wel op die ene plek zijn.
Voordeel van een boek is dat je het overal mee naar toe kunt nemen, zelfs in je kontzak. Lezen is niet aan één plek gebonden. Zelf zit ik nu veel op het balkon te lezen in mijn ‘pottentuintje’. Naast me ligt een boek dat me met zijn taal voedt als de honing van de bijen, me laat verwonderen over het beschreven landschap, me doet glimlachen om de zelfspot. Het heet ‘de sneeuwpanter’ van Sylvain Tesson, aangeraden door Carla.
Als ik het lees lig ik naast hem in de brandnetels, geniet van zijn inzicht:…’Vogels lieten de geest van de plek intact. Omdat ze deel uitmaakten van die wereld, werd de orde niet door hen verstoord’…

Zodra ik mijn laatste punt zo zet, ga ik ermee verder, in die tuin van taal.

boekselen

Vanochtend samen met de schildermeisjes de letter Z van zon en zomer geboekseld. En wederom de gekozen woorden gebruikt voor een kort gedicht.

hollands water

uiterwaarden lopen vol
poldermolens draaien
amsterdams peil bepaalt
of de rondvaart rond kan varen
waterterrassen lopen vol
en ’s avonds weer leeg
in het oude rivierenland

holland, waterland

marisca

bermen

Vanmiddag even een rondje om in mijn eentje. Eerst langs de brievenbus en daarna over de Vrijheidsdreef. En dat laatste is een genot door de bloeiende bermen.
Klaprozen, korenbloemen, bolderik, grassen en nog veel meer dansten in de wind met de zon in hun gezicht. En ik genoot met ze mee. Terug ging ik door het Groenendaalse bos. Af en toe moest ik even hoesten en ik weet, dat klinkt  verontrustend maar is het niet. ‘Bent u dat die zo hoestte?’ hoorde ik achter mij. Toen ik dat beaamde zei de dame, terwijl zij op mij afstapte: ‘dan houd ik wel afstand’. Braaf deed ik een stap achteruit. Had ik toen maar niets meer gezegd, dan was ze waarschijnlijk doorgelopen, maar ik zei dat het erger klonk dan het was. En vanaf dat moment kreeg ik alle narigheid over me heen van: 1.van ouderen die niet zo vlot waren op de computer en dat moesten van de overheid. 2. de macht van de woningbouwvereniging. 3. de mensen die zich niet aan de coronaregels houden en wat haar verder nog dwars zat.

Weg was mijn rustige wandeling maar ik kan het dan toch ook weer niet afkappen want dan denk ik: misschien ben ik vandaag wel de enige tegen wie ze aan kan praten. Maar bij de uitgang ging ik snel een andere kant op dan zij en kon ik toch nog een stuk heerlijk rustig lopen.
En ik besef me dat ik veel heb om van te genieten. Terwijl ik dit tik zie ik op het balkon dikke hommels de bloemen induiken, de zon schijnt en ik kan me op verschillende manieren uiten. Zoals met fotograferen en schrijven. Maar er zijn gelukkig ook mensen die naar me willen luisteren als ik even stoom wil afblazen. Inderdaad, ik ben een bofkont.

cadeau

dochter van je moeder
moeder van je dochters
geboren uit liefde
dichten en het geschreven woord
talent van jou en van
vrouwen voor en na jou

Nel

Dit gedicht kreeg ik gisteren van Nel dat zij maakte naar aanleiding van de letter M. Zo’n cadeau krijg je niet vaak. Dank.

boekselen

meeuwen in het duin

geschreeuw, gekrijs van laagvliegende
meeuwen boven hun broedkolonie
bijna te veel voor dit strookje grond
bedrijvigheid ter land en in de lucht

deze wit met parelgrijze dieren
broeden waar ze maar
een plekje kunnen vinden, mannetjes
vechten hun onderlinge vetes uit

de nesteigenaar rekt zijn hals
neemt de bekende imponeerhouding aan

door zijn toegevouwen vleugels
van het lichaam af te brengen
lijkt hij nog breder en forser
hij wint en zijn rivaal druipt af

de verslagene probeert door het uitrukken
van plukjes helm zijn vechtlust af te zwakken
en zijn frustratie af te reageren
op het overal aanwezige helmgras

verscholen achter een duintje wordt een kuiltje
in het zand gedraaid, de aanleg voor een nieuw nest

marisca

Dit is weer een boeksel. Eerst koos ik woorden uit een pagina van een oud boek, daarna ging ik er omheen tekenen en kleuren.
Als laatste maakte ik met de uitgespaarde woorden een gedicht. Echt een aanrader om ook te gaan doen. Wil je de woorden beter kunnen zien, klik dan op de foto.

marisca

tegenstelling

Vandaag was een dag van grote tegenstellingen. Vanaf dat de kinderen 1 jaar werden zongen Ton en ik “lang zal ze leven” als ze wakker werden.
Sinds ze het huis uitgingen zingen we het ’s morgens door de telefoon. Dus ook vanmorgen want onze jongste werd vandaag 45 jaar.
Hier een foto nog gemaakt op de Koediefslaan, ze was toen een paar dagen oud. Ernaast haar oudere zus die ook opeens uit een flesje wilde drinken.

De tegenstelling van vandaag zat in de middag toen ik en met mij velen, afscheid nam van een zeer lieve, creatieve bekende.
Een groot gemis voor haar familie, vrienden en bekenden want wat een schat was zij. Dat bleek ook uit de toespraken, foto’s en film.
Als ik vroeger een ouder iemand hoorde ‘klagen’ dat er steeds meer mensen om haar/hem heen wegvielen dacht ik: nou logisch, je bent ook oud, dan gebeurt dat.
Maar nu ikzelf tot die groep behoor ervaar ik het heel anders. En dat is wat ieder mens die niet jong sterft mee zal maken.
Het hoort bij het leven maar het is niet altijd makkelijk. Maar wie heeft dan ook gezegd dat het leven makkelijk zou zijn? Niemand toch.

de vraag

Naar aanleiding van de spreuk van Rainer Maria Rilke: ‘Het is de vraag die ons beweegt, niet het antwoord’ ,
schreef ik:

vragen stellen houdt je geest in beweging
nieuwsgierigheid opent nieuwe horizonten
het antwoord vinden stopt het zoeken
vragen stellen houdt je geest in beweging
met een lijf dat meer zit dan doet
blijft er tenminste iets in beweging
nieuwsgierigheid opent nieuwe horizonten
vragen stellen houdt je geest in beweging

sleutelkind

sleutelkind

met meelij keek men
naar het kind
met het touwtje
om de nek
’sleutelkind’ fluisterde men

‘lekker alleen thuis’
dacht het kind

zette thee, pakte
een koek en een boek
en verwelkomde
haar moeder tegen
etenstijd

marisca

Verder kijken »