alweer een jaar gelden

Vandaag is het alweer een jaar geleden dat mijn broer Frank is gestorven. We brachten bloemen naar zijn graf, en net was het toen even droog. Daarna gingen we naar de kapel waar koffie en thee was en waar je even kon zitten, een lichtje aansteken, denken, rondkijken en je verwonderen over de keuze van het theemerk: tea of life. Eerst moest ik er een beetje om lachen maar nu realiseer ik me hoe juist dat is: degenen die dit drinken leven nog en moeten verder gaan met hun leven. En dan kan zo’n warme kop thee na een koud bezoek aan het kerkhof een beetje toe bijdragen.

Dat is gek, de foto’s staan goed op mijn bureaublad maar komen op zijn kop in het bericht. Zouden Frank en Mink een geintje met me uithalen? In gedachten hoor ik ze samen lachen.

grijze muis

Grijze muis

Als je iemand een grijze muis noemt, is dat niet als compliment bedoeld. Degene die dit zegt stelt zich boven die ‘grijze muis’ en vindt zichzelf een gekleurde muis of zelfs helemaal geen muis, want zo’n schuw beestje, dat is niet iets om trots op te zijn als je zo gezien wordt. Jijzelf bent groter, interessanter.

Maar ziet die grijze muis zich als zodanig? Waarschijnlijk niet. Mogelijk ziet zij, ik heb nog nooit een man een grijze muis horen noemen, zichzelf gewoon als zichzelf. Wat stil, niet op de voorgrond tredend, geen gekke dingen uithalend en tevreden met haar rustige leven.

Maar ook het leven van een grijze muis kent emoties en kleurnuances al zijn die voor anderen vaak niet zichtbaar.
En zo is ook iedere grijze muis verschillend van de andere.

Word je eigenlijk als grijze muis geboren of verander je er langzaam in? Ik denk dat je wel wat grijze muizencellen moet hebben om er een te worden. En dat heeft niets met grijze haren te maken of met leeftijd. Dat zit er gewoon in.

spreuk

Ik weet niet meer waar ik hem vandaan heb, ja, internet, maar van wie hij is, maar ik kwam hem net tegen en dacht: die geef ik even door.

zeemanswoordenboek

Ik zit op mijn i-pad te ‘bladeren’ door het Zeemanswoordenboek uit 1856 en samengesteld door Jacob van Lennep en zoek wat stukken op die ik gemarkeerd heb. Bij een van de eerste staat een tekst waar ik echt niets van begrijp. Het is de verklaring van het woord ‘Aanwenken:

Het doen springen der lijfokkebras en het byvieren der magermans en voorbranboelijn op het kommando van wenk wat aan voor.

Op internet kom ik ook niet verder en word ik weer verwezen naar het boven genoemde boek.

Andere woorden vind ik gewoon leuk, zoals het woord: Achtereb. Het mij onbekende woord voor het laatste gedeelte van de eb. Mooi woord voor in een gedicht.

Alle woorden en gezegdes hebben met de scheepvaart te maken en daar hoort natuurlijk een anker bij. Deze twee gezegdes erover kende ik niet:

Van zijn neus een Anker maken ( niet verder willen zien dan zijn neus lang is)

Hij is zoo vet als een Spaansch Anker (hy is zo mager als een hout). Nu zeggen we: mager als een lat.

En zo gaat Van Lennep het hele alfabet af, en ik ga met hem mee. Dit is zo leuk om te lezen, daarom geef ik er wat van door.

« Previous Entries