~En terwijl ik naar een grijze lucht kijk, denk ik terug aan een paar dagen geleden toen de zon scheen en ik heerlijk over het strand liep. Ik denk dat velen die daar ook liepen net als ik een weids gevoel kregen van het lopen langs de steeds ruisende zee, de geur van het water, het zien van de meeuwen die opvliegen en omlaag duiken en de wind die wegwaait wat je benauwt. Dan denk ik aan het kleine gedicht van Bert Schierbeek dat dit zo mooi beschrijft:
hoe
als je je
met zorgeloosheid
kon omringen
en dat dat
je ruimte was
Lijkt een heel simpel gedicht maar probeer het maar eens met zo weinig woorden uit te beelden. Ik heb er wat foto’s bij voor degenen die niet in de gelegenheid zijn om naar het strand te gaan. Kunnen ze zo een beetje meegenieten. Klik erop om ze vergroot te zien.
